En al direct val ik terug in huis met treurig nieuws!
Ons Rostje, alias ons Mieke, alias ons Minnekepoes is vorige vrijdag overleden. Ik moet bezitters van viervoeters niet uitleggen, dat een huisdier deel uitmaakt van je gezin, en het ook pijn doet als je dat huisdier moet afstaan.
Herinneren jullie dit nog?
We zijn 1,5 week geleden dus in mineur vertrokken! De avond voor ons vertrek moesten we namelijk in spoed om 22u nog met ons Rostje naar de dierenarts. De dierenarts wou eerst nog opereren (palliatief, niet curatief), want haar bloedwaarden waren nog goed. Na een echo van de longen, bleek echter dat het geen zin maar zou hebben, en vermoedelijk zelfs de operatie niet zou overleven.
Je kan dus wel stellen dat we niet echt zin hadden om te vertrekken. Maar er waren in Spanje afspraken gemaakt, een dag uitstel ging nog, een hele week niet.
Ze heeft dus echter de strijd verloren voor ik terug was.
We putten echter troost uit het feit dat ze tot op haar laatste dag een heel goed leven heeft gehad, en we heel leuke momenten samen hebben gekend. Ook heeft ze geen pijn geleden en is ze dus vredig ingeslapen.
Ze werd in onze tuin begraven op "haar" plaatsje!
Onderstaande foto is typerend, en hangt ook boven de verwarming waar ze altijd lag. Zo lijkt het alsof ze nog steeds onder ons is. En in gedachten zal dit ook altijd zijn.
Sterkte met het verlies van je kat. Ik weet uit ervaring wat het is, heb 2x een hond in moeten laten slapen. Je mist ze heel erg. Leuke foto zo op de verwarming, vond de kat natuurlijk lekker warm. Slim hoor.
BeantwoordenVerwijderen